Boże Ciało: Jan Paweł II na czterech ołtarzach; Boże Ciało: Jan Paweł II na czterech ołtarzach Przy trzecim myśli i modlitwy wiernych skupią się wokół problemów rodziny, a przy 1. Eucharystia jest ofiarą uzdalniającą nas do składania siebie w ofierze. Tekst Ewangelii przy pierwszym ołtarzu zaprowadził nas do Wieczernika. Tam Chrystus w sposób bezkrwawy antycypował Ofiarę złożoną nazajutrz na krzyżu. Mówił o swoim Ciele wydanym za nas i o Krwi za nas wylanej na odpuszczenie grzechów. Procesja ma w założeniu dać możliwość publicznego wyznania wiary, być znakiem tego, że nie wstydzimy się Boga i chcemy, aby nas prowadził. W trakcie procesji wierni zatrzymują się przy czterech ołtarzach, przy których następuje odczytanie fragmentu Ewangelii. Liczba "cztery" jest symbolem właśnie czterech Ewangelii oraz Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim…. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki”. A pośród jego uczniów, którzy to Idziemy w procesji Bożego Ciała na terenie Polski już od XIV wieku, odczytując cztery Ewangelie przy czterech ołtarzach. Ołtarze są ozdobione i przystrojone w drzewka i kwiaty, w niektórych miejscowościach układane są piękne dywany kwiatowe. Konferencja Episkopatu Polski zmodyfikowała 17 lutego 1967 r. obrzędy procesji Bożego Ciała, wprowadzając w całej Polsce nowe modlitwy przy każdym ołtarzu oraz czytania Ewangelii tematycznie związane z Eucharystią. W tym roku, ze względu na pandemię koronawirusa, procesje przybiorą inny charakter. 4ySQkQT. KOŚCIÓŁ. Jutro we wszystkich polskich parafiach przejdą procesje związane ze świętem Bożego czwartek katolicy obchodzą święto Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa zwane Bożym Ciałem. Procesję związaną z tym świętem w Krakowie poprowadzi Drogą Królewską z Wawelu na Rynek kardynał Stanisław Dziwisz. Przy ostatnim ołtarzu - przed Bazyliką Mariacką - wygłosi słowo pasterskie. Krakowskie uroczystości Bożego Ciała rozpoczną się o godz. 9 mszą św. na dziedzińcu przed katedrą na Wawelu. Po mszy procesja zejdzie we wzgórza wawelskiego i ul. Grodzką przejdzie na Rynek Główny. Na trasie procesji zostaną zbudowane cztery ołtarze: pierwszy przy kościele św. Idziego, przy Krzyżu Katyńskim; drugi przed kościołem Świętych Apostołów Piotra i Pawła (ul. Grodzka 52a), trzeci przy kościele św. Wojciecha, od strony ul. Grodzkiej, czwarty tradycyjnie przy Bazylice Mariackiej. Po zakończeniu procesji, ok. godz. przed Bazyliką Mariacką zostanie odprawiona msza św. Tegoroczne procesje mają być dziękczynieniem za beatyfikację Jana Pawła II. W procesji Bożego Ciała w Krakowie uczestniczą zwykle tłumy wiernych. Wśród nich przedstawiciele parafii krakowskich, wszystkich zgromadzeń zakonnych stolicy Małopolski, kapituły metropolitalnej i kolegiackiej, kompania honorowa wojska, delegacje policji, harcerzy, a nawet cukierników i kominiarzy. Obecni są także samorządowcy i rektorzy małopolskich uczelni. W tradycyjnych kontuszach występują członkowie Bractwa Kurkowego, a w charakterystycznych płaszczach kroczą Kawalerowie Maltańscy i członkowie zakonu bożogrobców. (G) Święto od 1320 rokuBoże Ciało jest uroczystością liturgiczną ku czci Najświętszego Sakramentu. Wierni wspominają w tym dniu ostatnią wieczerzę i przeistoczenie chleba i wina w ciało i krew Jezusa Chrystusa. W Polsce Boże Ciało obchodzi się w czwartek po oktawie Zesłania Ducha Świętego. Jest to święto ruchome wypadające zawsze 60 dni po Wielkanocy. Ustanowił je dla całego Kościoła w 1264 r. papież Urban IV. W Polsce po raz pierwszy wprowadził to święto bp Nanker w 1320 r. w diecezji krakowskiej. W Polsce obchody świętą wiążą się z procesją z Najświętszym Sakramentem po ulicach parafii. Procesja zatrzymuje się kolejno przy czterech ołtarzach, przy których czytane są fragmenty z każdej z Ewangelii związane tematycznie z Eucharystią. W Polsce Boże Ciało jest dniem ustawowo wolnym od pracy. Boże Ciało jest najbardziej widocznym dla ludzi z zewnątrz świąt w kościele katolickim. To wtedy następuje procesja, podczas której zostaje przenoszona monstrancja z Najświętszym Sakramentem. Procesja przemierza miasto i uczestniczą w niej tłumy wiernych, dzieci posypują kwiatami ulice przed procesją, domy oraz inne obiekty przy których przechodzi procesja są ozdabiane. Trudno tego święta nie zauważyć gdy wtedy wyjdzie się na ulicę. Święto Komunii Świętej? Podczas Bożego Ciała lub inaczej Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej świętuje się Ostatnią Wieczerzę oraz Przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew dziś mamy do czynienia z przeistoczeniem? Nie gdzie indziej niż podczas Komunii Świętej, w trakcie której przyjmujemy opłatek, czyli Ciało Chrystusa. Dlaczego w maju lub czerwcu? Święto przypada między 21 maja a 24 czerwca, równo 60 dni od Wielkanocy. Dlaczego obchodzimy Boże Ciało? Wszystko zaczęło się od przeoryszy klasztoru augustianek Julianny z Cornillon w 1209 roku. Jedne źródła podają, że Juliannie objawił się Jezus i zażądał od niej ustanowienia nowego święta ku czci eucharystii inne że na jasnej tarczy pojawiła się czarna plama i zinterpretowano to jako brak święta dla Najświętszego Sakramentu. Dlaczego cztery ołtarze? Podczas procesji Bożego Ciała są cztery ołtarze, czyli cztery miejsca w których wierni zatrzymują się i modlą. Cztery ołtarze symbolizują: cztery strony świata cztery żywioły cztery ewangelie Zbliża się Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa To jedno z głównych świąt obchodzonych w Kościele katolickim. Boże Ciało to jedno z głównych świąt obchodzonych w Kościele katolickim. Choć świadomość niezwykłego cudu przemiany konsekrowanego chleba i wina w rzeczywiste Ciało i Krew Chrystusa towarzyszyła wiernym od początku chrześcijaństwa, jednak trzeba było czekać aż dziesięć stuleci zanim zewnętrzne przejawy tego kultu powstały i zadomowiły się w Kościele. Data Bożego Ciała nie jest stała, dlatego święto to rokrocznie może wypadać w różnych terminach. Zawsze jednak jest to czwartek po święcie Trójcy Świętej. Początek tradycji obchodzenia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. U progu tego stulecia – na Soborze Laterańskim IV (1215) – w Kościele katolickim przyjęto dogmat o transsubstancjacji, czyli przemianie substancji chleba i wina, w ciało i krew Chrystusa z zachowaniem ich naturalnych przypadłości takich jak smak, wygląd, forma, itp. Wiązało się to z coraz mocniejszymi wpływami filozofii greckiej oraz tradycji scholastycznej w teologii Kościoła zachodniego. Wraz z ogłoszeniem dogmatu, wzrosło zainteresowanie kultem Eucharystii, która przestawała być jedynie elementem liturgii, lecz coraz mocniej postrzegana była jako dowód na trwałą obecność Chrystusa na Ziemi. Święto eucharystyczne przypadało w tym okresie zwyczajowo w Wielki Czwartek, w czasie, którego – zgodnie z tradycją ewangeliczną – Jezus po raz pierwszy dokonał przemiany chleba i wina w swoje Ciało i Krew. Bezpośrednią przyczyną ustanowienia uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa były objawienia bł. Julianny z Cornillon. Około 1207 r., jako szesnastoletnia dziewczyna, przeżyła pierwsze widzenia, choć były one jeszcze mgliste i niezrozumiałe. Zgodnie z tradycją hagiograficzną, dopiero kilkanaście lat później, w 1245 roku, św. Juliannie ukazać miał się Chrystus, który w widzeniu domagał się ustanowienia święta Eucharystii na pierwszy czwartek po święcie Trójcy Przenajświętszej. Pod wpływem tych objawień bp Robert ustanowił w 1246 r. święto Bożego Ciała, początkowo dla diecezji Liege oraz zainaugurował pierwszą procesję eucharystyczną ulicami miasta. Wkrótce zaczęto jednak wysuwać przeciwko Juliannie oskarżenia o herezję, a decyzję o wprowadzeniu święta Bożego Ciała w diecezji Liege, uznano za przedwczesną. Zarzuty te spowodowały, że święto przestało być obchodzone. Sprawa święta Eucharystii nie została jednak zapomniana. Problemem tym zajął się późniejszy biskup Verdun, a od 1261 papież Urban IV. Do ostatecznego uznania święta Bożego Ciała za ogólnokościelne, papieża tego skłonił jednak dopiero cud eucharystyczny, jaki miał miejsce w Bolsenie (w środkowych Włoszech) w 1263 roku. W czasie jednej z Mszy św., podczas przemienienia, odprawiający kapłan zauważyć miał, że z konsekrowanej hostii zaczynały spadać krople krwi. Poplamiona krwią chusta została przesłana papieżowi, który w tym czasie przebywał w Orvieto w Umbrii. Urban IV umieścił relikwię w tutejszej katedrze, a pod wpływem fascynacji cudem rozpoczął aktywne starania, których celem miało być ustanowienia święta Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Ułożenie liturgii i tekstów odczytywanych w czasie święta, papież zlecić miał samemu św. Tomaszowi z Akwinu, który na tę okazję stworzył jeden z najpiękniejszych hymnów kościelnych pt. „Pange lingua”. 11 sierpnia 1264 r. Urban IV ogłosił bullę „Transiturus de hoc mundo”, na mocy której Boże Ciało stało się świętem całego Kościoła. Śmierć papieża przeszkodziła jednak ogłoszeniu bulli. Dokonał tego papież Jan XXII (w 1334 r.), natomiast papież Bonifacy IX polecił w 1391 r. wprowadzić święto Bożego Ciała wszędzie tam, gdzie jeszcze nie było ono obchodzone. W Polsce jako pierwszy wprowadził to święto bp Nankier w 1320 r. w diecezji krakowskiej, natomiast w Kościele unickim – synod zamojski w 1720 r. W Kościele katolickim w Polsce pod koniec XIV w. święto Bożego Ciała było obchodzone już we wszystkich diecezjach. Było ono zawsze zaliczane do świąt głównych. Od końca XV w. przy okazji tego święta udzielano błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. Prawdziwa obecność Chrystusa w Eucharystii Kościół od samego początku głosił wiarę w realną obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Chrystus ustanowił Najświętszy Sakrament przy Ostatniej Wieczerzy. Opisali to trzej Ewangeliści: Mateusz, Marek i Łukasz oraz i św. Paweł Apostoł. Prawdziwa i rzeczywista obecność Jezusa Chrystusa pod postaciami chleba i wina opiera się według nauki Kościoła na słowie Jezusa: „To jest Ciało moje … To jest krew moja” (Mk 14, Nowy Katechizm Kościoła Katolickiego mówi, iż „sposób obecności Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi jest wyjątkowy… W Najświętszym Sakramencie Eucharystii są zawarte prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie Ciało i Krew wraz z duszą i Bóstwem Pana naszego Jezusa Chrystusa, a więc cały Chrystus.” (KKK 1374). Kult Najświętszego Sakramentu Od XVI w. przyjęła się w Kościele katolickim praktyka 40-godzinnej adoracji Najświętszego Sakramentu. Praktykę tę wprowadził do Mediolanu św. Karol Boromeusz w 1520 r. Dzisiaj praktyka ta jest obecna w całym Kościele katolickim. Zostały założone nawet specjalne zakony, których głównym celem jest nieustanna adoracja Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. W Polsce istnieją trzy zakony od wieczystej adoracji: benedyktynki-sakramentki, franciszkanki od Najświętszego Sakramentu i eucharystki. Procesje Procesje eucharystyczne w dniu Bożego Ciała wprowadzono później niż samo święto. Pierwszym śladem ich istnienia jest wzmianka o uroczystej procesji przed sumą w Kolonii w latach 1265-75. Podczas procesji niesiono krzyż z Najświętszym Sakramentem. W ten sposób nawiązywano do dawnego zwyczaju zabierania w podróż Eucharystii dla ochrony przed niebezpieczeństwami. W XV w. procesje eucharystyczne odprawiano w całych Niemczech, Anglii, Francji, północnych Włoszech i Polsce. W Niemczech procesję w uroczystość Bożego Ciała łączono z procesją błagalną o odwrócenie nieszczęść i dobrą pogodę, dlatego przy czterech ołtarzach śpiewano początkowe teksty Ewangelii i udzielano uroczystego błogosławieństwa. W Polsce zwyczaj ten wszedł do „Rytuału piotrkowskiego” z 1631 r. Rzymskie przepisy procesji zawarte w „Caeremoniale episcoporum” (1600 r.) i „Rituale romanum” (1614 r.) przewidywały jedynie przejście z Najświętszym Sakramentem bez zatrzymywania się i błogosławieństwo eucharystyczne na zakończenie. Procesję odprawiano z wielkim przepychem od początku jej wprowadzenia. Od czasu zakwestionowania tych praktyk przez reformację, udział w procesji traktowano jako publiczne wyznanie wiary. W Polsce od czasów rozbiorów z udziałem w procesji łączyła się w świadomości wiernych manifestacja przynależności narodowej. Po II wojnie światowej procesje w czasie Bożego Ciała były znakiem jedności narodu i wiary. Z tej racji ateistyczne władze państwowe niejednokrotnie zakazywały procesji urządzanych ulicami miast. Konferencja Episkopatu Polski zmodyfikowała 17 lutego 1967 r. obrzędy procesji Bożego Ciała, wprowadzając w całej Polsce nowe modlitwy przy każdym ołtarzu oraz czytania Ewangelii tematycznie związane z Eucharystią. Szczegóły Kategoria: Niedziele i święta ruchome Czwartek po Uroczystości Najświętszej Trójcy 16 czerwca 2022 roku Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. Msza św. Modlitwy mszalne Kolekta Boże, Ty w Najświętszym Sakramencie zostawiłeś nam pamiątkę swej męki, † daj nam taką czcią otaczać święte tajemnice Ciała i Krwi Twojej, * abyśmy nieustannie doznawali owoców Twego odkupienia. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. Modlitwa nad darami Panie, nasz Boże, udziel swojemu Kościołowi darów jedności i pokoju, * które mistycznie wyrażają złożone dary. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. 2. prefacja o Najświętszej Eucharystii [47] Owoce Najświętszej Eucharystii Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, * słuszne i zbawienne, * abyśmy nieustannie wysławiali Ciebie, * wszechmogący, wieczny Boże, * i Tobie za wszystko składali dziękczynienie, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. On chciał, aby na wieki trwała pamiątka * zbawczej ofiary Krzyża, * dlatego spożywając z Apostołami ostatnią wieczerzę * oddał się jako Baranek bez skazy * na doskonałą i miłą Tobie ofiarę uwielbienia. * W tym wielkim Sakramencie * posilasz i uświęcasz swoich wiernych, * aby ludzi mieszkających na jednej ziemi oświecała jedna wiara i łączyła jedna miłość. * Przystępujemy do Uczty sakramentalnej, * abyśmy przeniknięci Twoją łaską * stawali się podobni do Chrystusa, naszego niebieskiego wzoru. Dlatego niebo i ziemia z uwielbieniem śpiewają Tobie pieśń nową * i my z wszystkimi zastępami Aniołów wysławiamy Ciebie, * razem z nimi wołając: Święty, Święty, Święty… Modlitwa po Komunii Panie Jezu, spraw, abyśmy w wieczności radowali się pełnym udziałem w życiu Bożym, * który w doczesności zapowiada przyjmowanie najdroższego Ciała i Krwi Twojej. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Rok A Czytania Liturgii słowa, rok A I czytanie * Pwt 8, 2-3. 14b-16a W czasie wędrówki do Ziemi Obiecanej Bóg żywił lud manną Mojżesz powiedział do ludu: "Pamiętaj na wszystkie drogi, którymi Cię prowadził twój Pan Bóg przez te czterdzieści lat na pustyni, aby cię utrapić, wypróbować i poznać, co jest w twym sercu; czy strzeżesz Jego polecenia, czy też nie. Utrapił cię, dał ci odczuć głód, żywił cię manną, której nie znałeś ani ty, ani twoi przodkowie, bo chciał ci dać poznać, że nie samym tylko chlebem żyje człowiek, ale wszystkim, co pochodzi z ust Pana. Nie zapominaj twego Pana Boga, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. On cię prowadził przez pustynię wielką i straszną, pełną wężów jadowitych i skorpionów, przez ziemię suchą, bez wody, On ci wyprowadził wodę ze skały najtwardszej. On żywił cię na pustyni manną, której nie znali twoi przodkowie". Psalm responsoryjny * Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20 Kościele święty, chwal swojego PanaChwal, Jerozolimo, Pana, * wysławiaj Twego Boga, Syjonie. Umacnia bowiem zawory bram twoich * i błogosławi synom twoim w tobie. Zapewnia pokój twoim granicom * i wyborną pszenicą hojnie ciebie darzy. Śle swe polecenia na krańce ziemi, * i szybko mknie Jego słowo. Oznajmił swoje słowo Jakubowi, * Izraelowi ustawy swe i wyroki. Nie uczynił tego dla innych narodów. * Nie oznajmił im swoich wyroków. II czytanie * 1 Kor 10, 16-17 Eucharystia jednoczy przyjmujących ją Bracia: Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba. Aklamacja przed Ewangelią * J 6, 51 Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Ewangelia * J 6, 51-58 Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem Jezus powiedział do Żydów: "Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało za życie świata". Sprzeczali się więc między sobą Żydzi mówiąc: "Jak On może nam dać swoje Ciało na pożywienie?" Rzekł do nich Jezus: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywać Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił, nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a pomarli. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki". Rok B Czytania Liturgii słowa, rok B I czytanie * Wj 24, 3-8 Zawarcie przymierza przez krew Mojżesz wrócił z góry i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego zlecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: "Wszystkie słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy". Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu pokoleń Izraela. Potem polecił młodzieńcom synów Izraela złożyć ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców. Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wylał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz. Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: "Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni". Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: "Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów". Psalm responsoryjny * Ps 116B (115), 12-13. 15-18 Kielich zbawienia wzniosę w imię PanaCzym się Panu odpłacę * za wszystko, co mi wyświadczył? Podniosę kielich zbawienia * i wezwę imienia Pana. Cenna jest w oczach Pana * śmierć Jego świętych. Jam sługa Twój, syn Twej służebnicy. * Ty rozerwałeś moje kajdany. Tobie złożę ofiarę pochwalną * i wezwę imienia Pana. Wypełnię me śluby dla Pana * przed całym Jego ludem. II czytanie * Hbr 9, 11-15 Krew Chrystusa oczyszcza nasze sumienia Bracia: Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, i nie ręką, to jest na tym świecie uczyniony przybytek, ani nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną Krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego zdobywszy wieczne odkupienie. Jeśli bowiem krew kozłów i cielców oraz popiół z krowy, którymi skrapia się zanieczyszczonych, sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej Krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu. I dlatego jest Pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw, popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy. Aklamacja przed Ewangelią * J 6, 51 Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Ewangelia * Mk 14, 12-16. 22-26 Ustanowienie ofiary Nowego Przymierza W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowano Paschę, zapytali Jezusa Jego uczniowie: "Gdzie chcesz, abyśmy poszli poczynić przygotowania, żebyś mógł spożyć Paschę?" I posłał dwóch spośród swoich uczniów z tym poleceniem: "Idźcie do miasta, a spotka się z wami człowiek, niosący dzban wody. Idźcie za nim i tam, gdzie wejdzie, powiedzcie gospodarzowi: «Nauczyciel pyta: Gdzie jest dla Mnie izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami?» On wskaże wam na górze salę dużą, usłaną i gotową. Tam przygotujcie dla nas". Uczniowie wybrali się i przyszli do miasta, gdzie znaleźli, tak jak im powiedział, i przygotowali Paschę. A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dał im mówiąc: "Bierzcie, to jest Ciało moje". Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: "To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Zaprawdę powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę nowy w królestwie Bożym". Po odśpiewaniu hymnu wyszli w stronę Góry Oliwnej. Rok C Czytania Liturgii słowa, rok C I czytanie * Rdz 14, 18-20 Ofiara Melchizedeka W owych dniach: Melchizedek, król Szalemu, wyniósł chleb i wino; a ponieważ był on kapłanem Boga Najwyższego, błogosławił Abrama, mówiąc: "Niech będzie błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego, Stwórcę nieba i ziemi. Niech będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który w twe ręce wydał twoich wrogów". Abram dał mu dziesiątą część ze wszystkiego. Psalm responsoryjny * Ps 110, 1-4 Jesteś kapłanem tak jak MelchizedekRzekł Pan do Pana mego: "Siądź po mojej prawicy, * aż uczynię Twych wrogów podnóżkiem stóp Twoich". Pan rozciągnie moc Twego berła z Syjonu: * "Panuj wśród Twych nieprzyjaciół. Przy Tobie panowanie w dniu Twojego triumfu, † w blasku świętości, * z łona jutrzenki zrodziłem Cię jak rosę". Pan przysiągł i nie będzie żałował: * "Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka". II czytanie * 1 Kor 11, 23-26 Ustanowienie Eucharystii Bracia: Ja otrzymałem od Pana to, co wam przekazuję, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: "To jest Ciało moje za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę". Podobnie skończywszy wieczerzę, wziął kielich mówiąc: "Kielich ten jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę". Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie. Aklamacja przed Ewangelią * J 6, 51 Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Ewangelia * Łk 9, 11b-17 Rozmnożenie chleba Jezus opowiadał rzeszom o królestwie Bożym, a tych, którzy leczenia potrzebowali, uzdrowił. Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu, mówiąc: "Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie znajdą schronienie i żywność; bo jesteśmy tu na pustkowiu". Lecz On rzekł do nich: "Wy dajcie im jeść". Oni odpowiedzieli: "Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi". Było bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy rzekł do swych uczniów: "Każcie im rozsiąść się gromadami mniej więcej po pięćdziesięciu". Uczynili tak i rozmieścili wszystkich. A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy nad nimi błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali ludowi. Jedli i nasycili się wszyscy, i zebrano jeszcze dwanaście koszów ułomków, które im zostały. Procesja Procesja Bożego Ciała Pierwszy ołtarzEUCHARYSTIA JEST OFIARĄ Ewangelia * Mt 26, 17-19. 26-29 Krew Nowego Przymierza wylana na odpuszczenie grzechów W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: "Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali Paschę do spożycia?" On odrzekł: "Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie chcę urządzić Paschę z moimi uczniami". Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom mówiąc: "Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje". Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im mówiąc: "Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę nowy, w królestwie Ojca mojego". MODLITWA: Boże, nasz Ojcze, przez paschalne misterium swojego Syna dokonałeś naszego odkupienia, + dlatego w sakramentalnych znakach głosimy śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa; * spraw, abyśmy stale doznawali wzrostu Twojej łaski. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Drugi ołtarzEUCHARYSTIA JEST POKARMEM DUSZY Ewangelia * Mk 8, 1-9 Jedli i nasycili się Gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do Siebie uczniów i rzekł im: "Żal mi tego ludu, bo już trzy dni trwają przy mnie, a nie mają co jeść. A jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu zasłabną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z daleka". Odpowiedzieli uczniowie: "Skąd tu, na pustkowiu, będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?" Zapytał ich: "Ile macie chlebów?" Odpowiedzieli: "Siedem". I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdawali ludowi. Mieli też kilka rybek. I nad tym odmówił błogosławieństwo i polecił je rozdać. Jedli do sytości, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił. MODLITWA: Panie Jezu Chryste, Chlebie żywy, dający życie wieczne, + spraw, abyśmy często Ciebie przyjmowali * i zjednoczeni z Tobą przynosili owoc trwający na wieki. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen. Trzeci ołtarzEUCHARYSTIA JEST ZADATKIEM ŻYCIA WIECZNEGO Ewangelia * Łk 24, 13-16. 28-35 Poznali Go przy łamaniu chleba Trzeciego dnia po śmierci Jezusa dwaj z Jego uczniów byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni ze sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi, lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej, lecz przymusili Go mówiąc: "Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił". Wszedł więc, aby zostać z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: "Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?" W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, którzy im oznajmili: "Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi". Oni również opowiadali co ich spotkało w drodze i jak Go poznali przy łamaniu chleba. MODLITWA: Wszechmogący, wieczny Boże, + spraw, abyśmy żyjąc rozsądnie, pobożnie i sprawiedliwie * zasłużyli na przyjęcie w chwili naszej śmierci Najświętszego Sakramentu Ciała i Krwi naszego Pana Jezusa Chrystusa. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen. Czwarty ołtarzEUCHARYSTIA JEST SAKRAMENTEM JEDNOŚCI KOŚCIOŁA Ewangelia * J 17, 20-26 Aby stanowili jedno W czasie ostatniej wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: "Ojcze Święty, proszę nie tylko za nimi, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie, aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili jedno w Nas, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie. Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich". MODLITWA: Wszechmogący Boże, przyjmij łaskawie modlitwy Twojego ludu + i spraw, niech serca wiernych złączą się w wychwalaniu Ciebie i we wspólnej pokucie, * abyśmy przezwyciężali podział chrześcijan i w doskonałej jedności Kościoła z radością dążyli do Twojego wiekuistego królestwa. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Ku refleksji Komentarze liturgiczne Chleb niebiański i kielich zbawienia"Pan nasz Jezus Chrystus tej nocy, której był wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał go i dał swoim uczniom, mówiąc: Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje. Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie mówił: Bierzcie i pijcie, to jest Krew moja". Kiedy sam Chrystus wyrzekł te słowa i powiedział o chlebie: "To jest Ciało moje", kto jeszcze ośmieli się wątpić? I gdy stwierdził i powiedział: "To jest Krew moja", któż odtąd mógłby powątpiewać i twierdzić, że nie jest to Jego Krew?Dlatego też z całkowitym przekonaniem spożywamy chleb i wino jako Ciało i Krew Chrystusa. Ponieważ pod postacią chleba otrzymujesz Ciało i pod postacią wina otrzymujesz Krew, a gdy spożywasz Ciało i Krew Chrystusa stajesz się uczestnikiem Jego Ciała i Jego Krwi. I tak stajemy się nosicielami Chrystusa, gdyż w członkach naszych znajduje się Jego Ciało i Jego Krew. Tak więc według św. Piotra stajemy się uczestnikami Bożej natury. Niegdyś Jezus rozprawiając z Żydami mówił: "Jeżeli nie będziecie spożywać mego Ciała i nie będziecie pić Krwi mojej, nie będziecie mieć życia w sobie". Ale oni nie pojmowali tych słów duchowo, i odeszli zgorszeni, sądząc, że ich namawia do spożywania ciała Starym Przymierzu również istniały chleby ofiarne, skończyły się one jednak razem z nim, ponieważ należały do Starego Testamentu; w nowym zaś Przymierzu chleb jest niebiański i napój przynoszący zbawienie, które uświęcają duszę i ciało. Bo tak jak chleb odpowiada ciału, tak też Słowo Ojca jest pokarmem właściwym dla więc przyjmujesz Eucharystię, pamiętaj, że nie jest to zwykły i pospolity chleb i wino, ale jak stwierdził Pan, to jest Jego Ciało i Krew. A choćby zmysły mówiły ci coś innego, to wiara daje ci niezachwianą pouczony o tym i jesteś w pełni przekonany, że to, co się tobie zdaje chlebem, nie jest chlebem, choć ma jego smak, ale Ciałem Chrystusa; i to, co się tobie zdaje winem, nie jest winem, choć smak ci o tym mówi, ale Krwią Chrystusa. O tym już bardzo dawno mówił Dawid w psalmach: "Chleb ludzkie serce krzepi, a oliwa rozpogadza twarze". Pokrzep więc twe serce, spożywając ten chleb jako pokarm duchowy i rozwesel oblicze twej odsłoniętym więc obliczem, czyli z czystym sercem, wpatruj się w chwałę Pańską, którą oglądasz jakby w zwierciadle, i postępuj z chwały do chwały, w Chrystusie Jezusie, Panu naszym, któremu przystoi cześć, moc i chwała na wszystkie wieki. Amen. Z Katechez 22, Mystagogiczna, 4, (LG III) O zadziwiająca i wspaniała Uczto!Jednorodzony Syn Boży, chcąc nam dać udział w swoim bóstwie, przyjął naszą naturę, aby stawszy się człowiekiem, ludzi uczynić więcej, wszystko, co od nas przyjął, w całości przeznaczył dla naszego zbawienia. Ciało swe ofiarował Bogu Ojcu jako przebłaganie za nas. Krew swoją wylał dla naszego odkupienia i obmycia, abyśmy wykupieni z nieszczęsnej niewoli, dostąpili oczyszczenia ze wszystkich zaś na zawsze trwała wśród nas pamięć o tak wielkim dobrodziejstwie, pod postacią chleba i wina pozostawił swoim wiernym Ciało swe na pokarm i Krew za zadziwiająca i wspaniała Uczto, zbawienna i pełna wszelkiej słodyczy! Cóż może być nad nią wspanialszego? Już nie mięso kozłów i cielców, jak w Starym Testamencie, ale sam Chrystus, prawdziwy Bóg, podawany jest tutaj do inny sakrament nie jest bardziej zbawienny; on usuwa grzechy, pomnaża cnoty, duszę nasyca obfitością duchowych Kościele Eucharystia składana jest tak za żywych, jak i umarłych, aby pomagała wszystkim, bo dla dobra wszystkich została końcu nikt nie potrafi wypowiedzieć słodyczy tego sakramentu. Przezeń kosztuje się radości duchowej u samego źródła; przezeń czci się pamiątkę niezrównanej miłości, okazanej podczas męki przez przeto ogrom tej miłości jak najdoskonalej wyrył się w sercach wiernych, po odprawieniu Ostatniej Wieczerzy wraz ze swymi uczniami, kiedy to zamierzał przejść z tego świata do Ojca, Chrystus ustanowił ten sakrament jako wieczną pamiątkę swej męki, jako wypełnienie dawnych zapowiedzi, jako największe swoje dzieło i pozostawił jako szczególną pociechę dla tych, którzy smucą się z powodu Jego odejścia. św. Tomasz z Akwinu, Opusculum 57, in festo Corporis Christi, lect. 1-4 (LG III, 502n). Tak. Jest z nami, drodzy Bracia i Siostry! Chrystus jest z nami. Chrystus - nasza Pascha, nasza Eucharystia. Jest z nami. Przed tabernakulum pali się dzień i noc wieczny płomień. Po raz pierwszy w Polsce zapalił go na Wzgórzu Wawelskim biskup krakowski, błogosławiony biskup Wincenty (Kadłubek) w roku 1215. Odtąd nigdy nie zagasła owa wieczna lampka, symbolizująca zarazem eucharystyczną obecność Pana - i naszą wiarę. Jan Paweł II, Kraków - Błonia, O ludzkim sercu pod wielkim baldachimemCóż że albą przy ołtarzu jaśniejędrży ornatów grubo tkane złotoMsza się skończy, w zakrystii na klęczkachbędę szary maleńki potemCóż że wielki mi niosą baldachimdzwony huczą w procesji nad głowąTo dla Boga. Sam na sam zostanęz moim ludzkim sercem na nowo ks. Jan Twardowski Facebook Biblioteczka Katecheza w Sieci Serwis "KERYGMA"istnieje w Sieci od W czwartek, 26 maja obchodzić będziemy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. O godz. w kościele św. Wojciecha Mszę św. odprawi Biskup Kielecki Jan Piotrowski, który następnie poprowadzi Procesję Bożego Ciała ulicami procesji przebiegać będzie z kościoła św. Wojciecha ulicami: Lecha Kaczyńskiego do alei IX Wieków Kielc – lewym pasem jezdni do ul. Warszawskiej w stronę Rynku, ulicą Małą na Plac Najświętszej Maryi będą usytuowane:I – przy kościele św. WojciechaII – stopnie deptaka przy EMPiK-u III – fronton Urzędu Miasta IV – schody wiodące do Bazyliki (między dzwonnicą, a Ogrójcem)Przy ostatnim ołtarzu Biskup Kielecki Jan Piotrowski wygłosi homilię. Tam też będziemy mogli wspomóc nasze Wyższe Seminarium Duchowne swoją modlitwą i ofiarami złożonymi na tacę, którą zbierać będą w tym dniu, we Mszy św. i procesji, jest wyznaniem naszej wiary w obecność Chrystusa żyjącego w Najświętszym Sakramencie pośród swego że Boże Ciało to tzw. święto nakazane, które zobowiązuje nas do udziału we Mszy św.! Sam udział w procesji nie spełnia tego obowiązku!Do udziału w procesji zapraszamy wszystkich, a szczególnie dzieci, które w tym roku przystąpiły do I Komunii Świętej albo obchodziły jej serdeczną prośbę do właścicieli „ogródków” umieszczonych na Rynku o duchową łączność z uczestnikami procesji i zachowanie ciszy w czasie – szczególnie tych, którzy mieszkają na trasie procesji – prosimy o udekorowanie okien swoich domów emblematami religijnymi lub obrazami i 9:30 odbędzie się msza święta w kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. Po niej wyrusza procesja do czterech ołtarzy usytuowanych na głównej ulicy miasta – Mickiewicza. Zakończenie procesji przy seminaryjnym kościele pw. Św Michała Archanioła. Uroczystościom przewodniczyć będzie biskup sandomierski ks. Krzysztof świętą o godz. rozpoczną się główne uroczystości Bożego Ciała w Klasztorze Ojców Cystersów w Jędrzejowie. Po Mszy wierni w procesji przejdą ulicami osiedla Reymonta. Modlić się będą przy 4 ołtarzach usytuowanych: pierwszy przy punkcie katechetycznym obok klasztoru, drugi na ulicy Reymonta, trzeci na ulicy Dmowskiego i czwarty ołtarz będzie postawiony przy ołtarzu polowym Klasztoru Ojców parafii Matki Bożej Łaskawej w Jędrzejowie główna Msza Święta o godz. Po Mszy wierni przejdą w procesji ulicami: Chrobrego, Mieszka I, Przypkowskiego i Sobieskiego. W parafii Świętej Trójcy w Jędrzejowie Msza o godz. godz. Po czym procesja wiernych przejdzie ulicami Kościelną, 3 Maja, Dr. Kwarty i ostatni ołtarz będzie na placu Jana Pawła II przy w Sędziszowie w najstarszym kościele pod wezwaniem Św. Piotra i Pawła – główna Msza o godz. msza. Słowo Boże podczas Mszy wygłosi proboszcz parafii ks. Edward Giemza. Po czym wierni w procesji modlić się będą przy 4 ołtarzach: 1 będzie obok budynku OSP Sędziszów, drugi na ulicy Jędrzejowskiej, trzeci – na ulicy Marianowskiej i czwarty w samym rynku. Ostrowiec ŚwiętokrzyskiW dekanacie ostrowieckim, procesje związane z uroczystościami Bożego Ciała odbywają się w każdej parafii. Najliczniejsza, tradycyjnie wyjdzie z kolegiaty pw. Michała Archanioła i rozpocznie się po mszy świętej odprawianej o godz. 10,30. Trasa tej najliczniejszej ostrowieckiej procesji będzie wiodła przez ulice Kościelną, przez Rynek, Starokunowską, Sienkiewicza, Szeroką i Siennieńską do świątyni. .Podobnie liczna procesja będzie w drugiej co do wielkości ostrowieckiej parafii, czyli przy kościele Miłosierdzia Bożego w osiedlu Ogrody. Tu także adoracja Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa rozpocznie się po mszy rozpoczynającej się godzinie a przejdzie osiedlowymi Opatowie procesja, która wyruszy z kolegiaty pw. Świętego Marcina przejdzie ulicami miasta do klasztoru oo. Bernardynów i również rozpocznie się po odprawieniu przedpołudniowej sumy zaplanowanej na godzinę O podobnej porze rozpoczną się także procesje w Kunowie, Ćmielowie czy Bałtowie. WłoszczowaOkoło godz. 10 wyruszą w procesji wierni parafii WNMP, ulicami: Plac Wolności, Przedborska, Góral, Młynarska, Sienkiewicza, Plac Wolności do kościoła. Procesja Eucharystyczna z parafii bł. Józefa Pawłowskiego z Grona 108 Męczenników wyruszy po Mszy Świętej o godz. tradycyjną trasą: bp. Jaworskiego, oś. Armii Krajowej i ul. Kusocińskiego, Wschodnią, do proboszczowie zapraszają Poczty Sztandarowe, delegacje szkół, harcerzy, strażaków, kombatantów, ministrantów, chóry, Rycerstwo Niepokalanej, Koła Różańcowe, grupy modlitewne, dziewczynki do sypania kwiatów, dzieci komunijne i wszystkich procesję Eucharystyczną mieszkańcy dekorują domy i całą trasę. Kierowców prosimy o zachowanie ostrożności. Duszpasterze przypominają, by podczas dekoracji ołtarzy nie zaśmiecać ulic.

boże ciało modlitwy przy ołtarzach